ترکیبات چوب پلاستیک
– پلیمر های گرما نرم (PE،PP و PVC و … به صورت تازه یا بازیافتی)
Polyethylene (PE)
پلی اتیلن با نام انگلیسی Polyethylene و علامت اختصاری PE ساده ترین و پرکاربردترین پلیمر موجود می باشد. پلی اتیلن در برابر مواد شیمیایی مقاوم است و دارای مقاومت الکتریکی بالایی است بنابراین پلی اتیلن یک عایق عالی می باشد. بنابراین از پلی اتیلن در عایق کردن سیم ها و کابل های الکتریکی و بسیاری از مواد الکتریکی استفاده می شود. عایق گرمایی خوبی است ولی دمای ذوب پایینی دارد (106-130 درجه سانتیگراد با توجه به جرم ویژه آن). سه نوع پلی اتیلن تجاری وجود دارد که از نظر ساختار مولکولی و دانسیته با هم تفاوت دارند. این سه نوع پلی اتیلن عبارتند از: پلی اتیلن با دانسیته پایین (LDPE)، پلی اتیلن با دانسیته متوسط (MDPE)و پلی اتیلن با دانسیته بالا.
ترکیبات چوب پلاستیک
پلی پروپیلن (PP)
پلي پروپيلن ساختار شيميايي شاخه دار ميكروسكپي دارد . اين ساختار عمدتاً خواص شيميايي و ديگر خواص
پلي پروپيلن را تعيين مي كند. در سال هاي اخير استفاده از پلي پروپيلن به دليل نظم ساختماني و استحكام كافي و سفتي بيشتر، محدوده دماي بالاتر و جلاي ظاهري بيشتر، مقاومت در برابر ضربه بالا، خواص الكتريكي مطلوب، دوام زياد در مقابل اسيدها، بازها و نمك ها نسبت به پلی اتیلن بیشتر شده است. ولی عیب پلی پروپیلن در این است که در شکننده تر از پلی اتیلن است. به خصوص در دمای پایین که سفت است و ساخت اتصال با پیچ یا میخ بر روی آن مشکل است. پلی پروپیلن به دو دسته تقسیم می شود، هموپلی مرها و کوپلی مرها. هموپلی مرها کریستالی ترند و دمای ذوب آنها 165-161 درجه سانتی گراد است. دمای ذوب کوپلی مرها 155-140 درجه سانتی گراد است.
پلی ونیل کلراید (PVC)
پلی وینیل کلراید (PVC) از منومر ونیل کلراید تهیه می شود. دو نوع فرم عمده PVC وجود دارد، صلب (بدون انعطاف) و نرم (دارای انعطاف).این پلی مر از دمای 160 درجه سانتی گراد شروع به ذوب شدن می کند. یک خاصیت مهم PVC خواصیت تاخیر اندازی شعله است. زمانی که PVC می سوزد گاز HCL تولید می شود. این گاز سنگین تر از هوا است و لذا با محروم سازی شعله از اکسیژن، باعث خاموش شدن آن می شود. PVC در مقایسه با پلی اتیلن و پلی پروپیلن دانسیته بالاتری دارد ولی عیب عمده آن عدم ثبات حرارتی و شکنندگی بالای آن است.
ترکیبات چوب پلاستیک
– آرد چوب یا سایر مواد لیگنوسلولزی و معدنی (پرکننده ها)
پرکننده ها( تقویت کننده ها ) به دو دسته پرکننده هاي آلی شامل آرد و الیاف چوب و پسماندهاي کشاورزي و ضایعات حاصل از انواع کاغذ و پرکننده ها معدنی شامل تالک، کربنات کلسیم، خاك رس و الیاف سنتزي الیاف شیشه، الیاف کربن و آرامیدتقسیم می شوند. در این میان پرکننده هاي معدنی که در ابتدا بیشتر مورد استفاده بودند. سبب بهبود قابل ملاحظه خواص مکانیکی چندسازه می شدند. اما با پیشرفت علم و دانش پرکننده های آلی باتوجه به قيمت پايين، دانسيته كم، قابليت پر كنندگي زياد، دسترسي به انواع گوناگوني از الياف در سرتاسر جهان، قابليت تخريب بيولوژيكي در طبيعت، ضريب انبساط حرارتي كم، تجديد شوندگي، عدم سايش ماشين آلات و عدم توليد مواد سمي بعد از سوختن، جای پر کننده های معدنی را گرفت. بنابراین با ورود الياف و پركننده هاي سلولزي به صنعت چوب پلاستیک مواد مركب چوب كه شامل الياف چوب يا ديگر مواد ليگنوسلولزي به عنوان پركننده يا تقويت كننده و ترموپلاستيك هامي باشند، متولد شدند.
– مواد افزودنی (جفت کننده ها، روان کننده ها، فوم کننده ها، پایدار کننده ها، مواد ضدآتش، مواد ضد تخریب و ….)
در فرآیند ساخت چوب پلاستیک علاوه بر مواد اولیه اصلی ترکیبات دیگری نیز عموما تا میزان 1 الی 10 درصد مورد استفاده قرار می گیرند که این مواد را افزودنی ها می نامند. افزودنی ها از اجزا مهم در فرمولاسیون کامپوزیت های چوب پلاستیک هستند. که نقش کلیدی در فرایند پذیری، پایداری حین فرایند، میزان دبی، صافی سطح قطعه، همچنین خواص مکانیکی، دوام و کارکرد آن دارند. مواد افزودنی شامل دسته های فراوان و تركيبات متفاوت شیمیایی هستند که جهت تامين ويژگي‌هاي مختلفي همچون اصلاح خواص مکانیکی، پایدارسازی و تسهیل فرایند پذیری چوب پلاستیک مورداستفاده قرارمی گیرند. اگرچه میزان مصرف افزودنی ها درفرمولاسیون چوب پلاستیک کم است. اما همین مقدار تاثیرعمده ای بر فرایندپذیری، خواص مکانیکی و همچنین قیمت تمام شده محصول دارد. بسته به نوع پلیمر مصرفی و کاربرد نهایی چوب پلاستیک میزان و درصد استفاده از مواد افزودنی فرق می کند. حضور برخی افزودنی ها جهت تولید محصولات چوب پلاستيك الزامی است.